Doğumsal bir hastalıktır. Sırtımızda omurganın içinde bulunan omurilik dokusunun dışarı çıkarak bebeğin sırtında bir kese oluşturmasıdır. Omurilik doğrudan beyne ulaşan bir sinir dokusu olduğu için bu sorun önemli beyin hastalıklarına neden olur: felç, hidrosefali, yürüme problemleri, bağırsak ve mesane sorunları. Ülkemizde ortalama her 1000 bebekten 3’ünde görülmektedir.
Tanı
Hastalığın tanısını anne karnında koymak mümkündür. US ve MR görüntülemeleri ile kesin tanı konulabilir. Perinatolog bu sorunu tespit ettiğinde, anne adayını beyin ve sinir cerrahisi uzmanına yönlendirir. Durumu anne karnında tespit etmek mümkün olmadıysa, doğduğu anda bebeğe spina bifida tanısı konur.
Türleri
Spina Bifida Occulta: Hastalığın en hafif seyridir. Bir semptoma neden olmaz. Vücut dışına çıkan bir kese yoktur. Çoğunlukla cerrahi tedavi gerektirmez.
Meningosel: Vücut dışına çıkan kesenin içinde sinir hücresi bulunmaz. Omuriliğin etrafını saran beyin zarının fıtıklaşması sonucu sırttaki bu kese meydana gelir.
Myelomeningosel: Vücut dışına çıkan omurilik dokusu tamamen açık haldedir. Spina bifida’nın en sık görülen ve en ağır olan türüdür.
Neden Oluşur?
Hastalığa neden olan en önemli faktörün anne adayındaki folik asit eksikliği olduğu düşünülmektedir. Spina bifida bu haliyle önlenebilir bir sorundur. Anne adayı gebe kalmadan 3 ay önce folik asit takviyesi almaya başlar ve gebeliğin ilk 8 haftası da takviyeyi almaya devam ederse, çocukta spina bifida ortaya çıkma riski ciddi oranda azalır.
Tedavisi
Spina bifida’nın tedavisi cerrahidir. Vücut dışına çıkmış dokular beyin cerrahı tarafından olması gerektiği yere -omurganın içine- yerleştirilir. Erken tedavi hastalığın vereceği potansiyel zararları minimize eder. Ameliyatın doğumdan sonraki ilk 48 saatte yapılması gerekir. Cerrahi sonrası bacak kaslarını güçlendirmek ve yürümeyi kolaylaştırmak için fizik tedavi uygulanabilir.
